Bij een scheiding komt het regelmatig voor dat er tussen ouders een strijd is over de zorgregeling van hun jonge kind (0 tot 4 jaar). De rol van de vader staat bij deze discussie vaak centraal. Een nacht bij de vader slapen kan een verhit discussiepunt zijn. Welke zorgregeling is passend bij deze leeftijd? In deze blog ga ik in op wat er uit diverse onderzoeken over dit onderwerp is gebleken. Daarnaast ga ik uit van een situatie waarin de ouders geen verslavings-, persoonlijkheids- en/of geweldsproblematiek hebben.
Omgang met beide ouders
Na een scheiding is het voor vrijwel alle kinderen erg belangrijk om met beide ouders contact te hebben. De leeftijd van het kind maakt niet uit. Een goede zorgregeling is dus essentieel.
Richard Warshak heeft studies gedaan naar o.a. de omgang met beide ouders na een scheiding wanneer het kind in de leeftijd van 0 tot 4 jaar is. De uitkomsten van deze studies zijn door meer dan 100 wetenschappers uit 15 verschillende landen erkend.
Uitkomst studies
Uit de diverse studies van Richard Warshak is gebleken dat kinderen in de leeftijd van 0 tot 4 jaar er baat bij hebben als de zorg tussen de ouders wordt verdeeld. Dit hoeft niet te betekenen dat de zorg precies door midden gaat. Bij elke ouder minimaal 35% van de tijd is voldoende om een goede hechtingsrelatie op te bouwen met beide ouders. Eén of meerdere nachtjes slapen bij de ouder die de minste zorg heeft hoort daar ook bij en is erg belangrijk. Het zorgt voor een hogere betrokkenheid bij het kind en komt het hechtingsproces ten goede.
Hechtingsrelatie
Voor een jong kind is het erg belangrijk om een hechtingsrelatie op te kunnen bouwen met beide ouders. Elke ouder levert een unieke bijdrage aan de ontwikkeling van het kind. Ieder op zijn/haar eigen manier. Juist jonge kinderen hebben de behoefte aan regelmatige interactie en zorg van beide ouders. Hierdoor ontstaat, met name in deze leeftijdsgroep, een goede basis voor de kind-ouder relatie.
Moeder-kind relatie
Uit de studies blijkt ook dat kinderen niet de fulltime zorg van één ouder (meestal de moeder) nodig hebben. De zorg moet dan wel worden overgenomen door de andere ouder (meestal de vader) en/of de grootouders. Regelmatig contact met de andere ouder heeft veel voordelen voor het kind en zal de moeder-kind relatie niet op een negatieve manier beïnvloeden.
Studies door Linda Nielsen
Linda Nielsen heeft ook diverse studies gedaan rondom dit thema. Zij heeft 25 jaar lang kinderen die meer dan 35% bij beide ouders zijn vergeleken met kinderen die grotendeels bij hun moeder zijn opgegroeid.
De uitkomst van deze studies is dat kinderen die beide ouders minimaal 35% van de tijd zagen hoger scoorden op het gebied van emotioneel, psychisch en gedragsmatig gebied. Deze kinderen hadden een betere relatie met beide ouders dan de kinderen die grotendeels bij hun moeder opgegroeid waren. Óók in de gevallen dat de ouders onderling veel conflicten hadden.
De kinderen gaven aan dat ze het fijn vonden om met beide ouders veel tijd door te brengen en zo een goede band konden opbouwen met allebei.
Levenstevredenheid
Tevens blijkt uit de studies dat wanneer een ouder zijn/haar kind minimaal 35% van de tijd ziet, de manier van opvoeden effectiever blijkt. Het kind is dan genoeg tijd bij elke ouder om beide zorg te dragen voor de opvoeding.
Een ouder die zijn/haar kind bijvoorbeeld één weekend per twee weken ziet zal eerder bezig zijn met ‘het samen leuk hebben’ in plaats van bezig te zijn met de opvoeding.
De levenstevredenheid bij de kinderen ligt hoger als beide ouders een effectieve opvoeding geven in plaats van één ouder. Twee betrokken ouders is dus voor een kind van groot belang.
Conclusie
Gezien deze studies is mijn conclusie dat het (ook) voor jonge kinderen erg verstandig is om na een scheiding met beide ouders regelmatig contact te hebben. Minimaal 35% bij elke ouder is belangrijk. Ook het slapen bij de minst verzorgende ouder hoort hierbij om goed betrokken te blijven bij het kind. Dit zorgt voor een goed hechtingsproces en komt de ouder-kind relatie ten goede.
