Tijdens mediations waar de ouders kiezen voor co-ouderschap bespreek ik altijd of ze kiezen voor een kinderrekening of niet. Regelmatig blijkt dat ouders dit begrip niet kennen op de manier zoals ik dit bedoel. De kinderrekening waar ik het over heb is niet een (spaar)rekening op naam van je kind, maar een rekening waar beide ouders geld op storten voor hun kind. Vanaf deze rekening worden bepaalde kosten voor het kind betaald.
In deze blog leg ik uit hoe zo’n kinderrekening in zijn werk gaat en wat de voor- en nadelen hiervan zijn. Na het lezen zul je vast een goede afweging kunnen maken of dit voor jullie een optie is of juist niet.
Hoe werkt een kinderrekening?
Als je een berekening laat maken voor de hoogte van de kinderalimentatie komt daar een bedrag uit. Bij allebei de ouders staat een bedrag genoemd wat je zou moeten uitgeven per maand aan je kind(eren). Als jullie het er samen mee eens zijn kun je dit bedrag, of een deel van dit bedrag storten op een kinderrekening.
In het ouderschapsplan kun je laten vastleggen welke kosten van deze rekening betaald gaan worden. Veel ouders kiezen bijvoorbeeld voor kleding, contributies voor sport, sportkleding, kapper, cadeautjes voor kinderverjaardagen, schoolreis/kamp, speelgoed, telefoon, zak- en kleedgeld en school- en boekengeld. Dit lijstje kun je samen met de andere ouder aanpassen zoals jullie willen.
Beide ouders hebben het recht om geld af te schrijven van deze rekening.
Bij co-ouderschap is de verdeling vaak rond de 50%-50%. Omdat de kosten over twee huishoudens ongeveer gelijk verdeeld worden, kiezen ouders met co-ouderschap steeds vaker voor deze optie.
Voordelen van een kinderrekening
Als je na de scheiding nog steeds goed overweg kunt met de andere ouder en op één lijn zit qua uitgaven kan het gebruik van een kinderrekening goed werken.
Je hebt allebei volledig inzicht in de uitgaven voor je kind. Bij extra uitgaven betaal je allebei (in verhouding) mee aan de kosten hiervoor. Veel ouders vinden het fijn om te zien waar de andere ouder het geld aan uitgeeft. Je weet ook zeker dat al het geld voor de kinderen ook daadwerkelijk voor de kinderen gebruikt gaat worden.
Nadelen van een kinderrekening
Er zijn ook ouders die bewust niet kiezen voor het gebruik van een kinderrekening. Er zitten namelijk ook een aantal mogelijke nadelen aan.
Als het contact met de andere ouder niet goed is, zal het gebruik van deze rekening vaak tot discussies leiden. Bijvoorbeeld als de ene ouder iets koopt waar de andere ouder het niet mee eens is.
Het uitgavenpatroon van de ouders kan ook heel verschillend zijn. De ene ouder wil graag alleen merkkleding kopen en de andere ouder vindt dit niet nodig. Als je niet op één lijn zit met de ouder qua uitgaven kun je beter niet beginnen aan een kinderrekening.
Als de kinderalimentatie gestort wordt op een kinderrekening kun je niet naar het LBIO (Landelijk Bureau Inning Onderhoudsbijdrage) om de kinderalimentatie te innen als je ex-partner deze niet betaalt. Je kunt dan alleen bij een rechter of gerechtsdeurwaarder terecht. Als de kinderalimentatie niet op een kinderrekening wordt gestort, kun je wel bij het LBIO terecht.
Geen kinderrekening, wel co-ouderschap, wat nu?
Als jullie besluiten om niet te werken met een kinderrekening is het gebruikelijk dat de ouder die kinderalimentatie betaalt, dit stort op de rekening van de andere ouder.
Voor beide ouders is er (toen de hoogte van de kinderalimentatie werd berekend) een bedrag uitgekomen dat per huishouden besteed dient te worden aan de kinderen. Dit geld blijft bij beide ouders op de eigen rekening en kun je zelf uitgegeven aan de kinderen. Alsnog kan er overleg plaatsvinden tussen ouders, zodat niet alles dubbel wordt aangeschaft. Je kunt de afspraken hierover eventueel vastleggen in het ouderschapsplan. Vaak wordt de afspraak gemaakt dat de ouder bij wie het kind staat ingeschreven de kosten voor het kind betaalt.
Geen co-ouderschap
Als er geen sprake is van co-ouderschap is het gebruikelijk dat de ouder waar de kinderen het meeste verblijven de kosten betaalt. Deze ouder ontvangt vaak de toeslagen, kinderbijslag en de kinderalimentatie. De andere ouder heeft niet het recht om inzage te krijgen in de uitgaven voor de kinderen. Dit wordt niet altijd als prettig ervaren. In het ouderschapsplan worden vaak wel afspraken vastgelegd voor (eenmalige) hogere uitgaven, zoals bijvoorbeeld een studie, fiets etc. Deze kosten worden regelmatig gedeeld of in verhouding van inkomen betaald.
Conclusie
Mijn advies is om alleen bij co-ouderschap te starten met een kinderrekening. En daarnaast alleen als jullie goed kunnen communiceren met elkaar en hetzelfde uitgavenpatroon hebben voor jullie kinderen.
Het terugdraaien naar een regeling zonder kinderrekening is vaak lastig, dus denk er samen goed over na en kies wat het beste bij jullie past!
